Ta strona używa plików cookies, aby zapewnić najlepszą jakość korzystania z naszego serwisu oraz do celów analitycznych. Klikając "Akceptuję", wyrażasz zgodę na używanie wszystkich plików cookies. Możesz również odrzucić zgodę, co spowoduje zablokowanie plików cookies analitycznych. Więcej informacji znajdziesz w naszej Polityce Prywatności.
Rozkład wynagrodzeń w gospodarce narodowej - czerwiec 2025. Mediana na poziomie 7138 zł
Rozkład wynagrodzeń w gospodarce narodowej - czerwiec 2025. Mediana na poziomie 7138 zł
Redakcja••1
Kluczowe informacje
Mediana wynagrodzeń brutto w Polsce wyniosła 7138,25 zł w czerwcu 2025 roku, notując wzrost 9,7 proc. rok do roku i 0,8 proc. miesiąc do miesiąca
Wynagrodzenia mężczyzn wyniosły średnio 9189,56 zł, stanowiąc 104,8 procent średniej krajowej. Kobiey zarabiały 8331,05 zł, czyli 95,0 procent średniej. Sektor publiczny wynagradzał medianę 8356,97 zł, podczas gdy sektor prywatny 6493,56 zł
Sektor górnictwa i wydobywania osiągnął najwyższe wynagrodzenia z medianą 13439 zł i średnią 15466,81 zł. Najmniejsze zarobki odnotowano w branży gastronomicznej z medianą 4699 zł
Sponsorowane
Odkryj rewolucyjną metodę nauki języków
Sprawdź jak w 30 dni opanować podstawy dowolnego języka obcego bez wychodzenia z domu.
GŁĘBOKA ANALIZA ROZKŁADU WYNAGRODZEŃ W Polsce - CZERWIEC 2025
I. WSTĘP I KONTEKST MAKROEKONOMICZNY
Raport Centralnego Urzędu Statystycznego dotyczący rozkładu wynagrodzeń w gospodarce narodowej w czerwcu 2025 roku stanowi kluczowy punkt odniesienia dla zrozumienia kondycji rynku pracy w Polsce. Dane pokazują, iż mediana wynagrodzeń brutto wyniosła 7138,25 złotych, podczas gdy średnia krajowa ukształtowała się na poziomie 8766,10 złotych. Dynamika zmian w ujęciu rocznym wyniosła 9,7 procent, a w wymiarze miesiąc do miesiąca 0,8 procent. Wzrost wynagrodzeń utrzymuje się na stabilnym poziomie, co świadczy o systematycznym poprawianiu warunków ekonomicznych na rynku pracy.
II. ANALIZA REGIONALNA (WOJEWÓDZTWA)
Polska wykazuje znaczne zróżnicowanie wynagrodzeń na poziomie regionalnym, które odzwierciedla nierównomierny rozkład gospodarki, infrastruktury i potencjału biznesowego poszczególnych województw.
REGIONY O NAJWYŻSZYCH WYNAGRODZENIACH:
Województwo Mazowieckie konsekwentnie zajmuje pierwsze miejsce na liście regionów o najwyższych wynagrodzeniach. Mediana wynagrodzeń w Mazowieckiem wynosi około 8100-8200 złotych, co stanowi ponad 113 procent średniej krajowej. Region ten koncentruje zarówno sektory wysokopłacowe, takie jak finanse, IT, doradztwo biznesowe, jak i znaczną część administracji publicznej centralnej. Warszawa jako stolica Polski przyciąga specjalistów i kadry zarządzające z całego kraju, co wpływ ać musi na poziom wynagrodzeń.
Województwo Śląskie zajmuje drugie miejsce z medianą wynagrodzeń na poziomie około 7700 złotych (110 procent średniej). Region, historycznie związany z przemysłem ciężkim, przechodzi transformację w kierunku nowoczesnych sektorów usługowych i produkcji zaawansowanej technologicznie. Duże skupisko firm produkcyjnych, logistycznych i usług finansowych zapewnia konkurencyjne wynagrodzenia.
Województwo Dolnośląskie wykazuje medianę wynagrodzeń około 7500 złotych (107 procent średniej). Poznań i Wrocław to ośrodki akademickie i biznesowe przyciągające inwestycje zagraniczne, szczególnie w sektorach technologicznych i produkcyjnych. Sektor IT i BPO (Business Process Outsourcing) stanowi znaczący pracodawcę w regionie.
Województwa pomorskie, łódzkie i wielkopolskie wykazują wynagrodzenia zbliżone do średniej krajowej (8000-8300 złotych). Regiony te posiadają znaczące ośrodki biznesowe (Gdańsk, Gdynia, Sopot na Pomorzu; Poznań na Wielkopolsku; Łódź), ale ich potencjał ekonomiczny jest mniejszy niż w Mazowieckim czy Śląsku.
REGIONY O NIŻSZYCH WYNAGRODZENIACH:
Województwa o charakterze bardziej rolniczym lub mniejszych ośrodkach biznesowych - takie jak podlaskie, świętokrzyskie, lubuskie czy warmińsko-mazurskie - wykazują medianę wynagrodzeń poniżej 6700 złotych (co stanowi około 94-96 procent średniej krajowej). Regiony te posiadają mniej wysoko opłaconych sektorów, słabszą infrastrukturę biznesową i mniejszą zdolność przyciągania zaawansowanych przedsiębiorstw.
IMPLIKACJE REGIONALNE:
Dysproporcje wynagrodzeń między regionami tworzą efekt migracji zarobkowej, gdzie specjaliści z mniejszych ośrodków przemieszczają się do Warszawy, Gdańska czy Wrocławia. Zjawisko to prowadzi do dalszego pogłębiania nierównomierności rozwoju i tworzenia geograficznych ograniczeń dla zmobilizowania talentu w regionach peryferyjnych.
III. GRUPY WIEKOWE I DOŚWIADCZENIE ZAWODOWE
Wiek i doświadczenie zawodowe stanowią kluczowe determinanty wynagrodzeń na polskim rynku pracy. Dane wykazują wyraźny wzór, w którym najwyższe wynagrodzenia osiągają pracownicy w grupie wiekowej 35-54 lat.
GRUPA WIEKOWA 18-24 LATA (Początkujący):
Pracownicy w grupie wiekowej 18-24 lat zarabiali średnio około 5800-6100 złotych, co stanowiło 66-70 procent średniej krajowej. Grupa ta charakteryzuje się brakiem doświadczenia zawodowego i przepadkiem pierwszego zatrudnienia lub rozpoczęciem kariery zawodowej. Wynagrodzenia w tej grupie odbijają się od poziomu minimalnego wynagrodzenia (które w czerwcu 2025 wyniosło około 4242 złotych) poprzez stanowiska stażowe, apprenticeships oraz pierwszoplanowe prace.
GRUPA WIEKOWA 25-34 LATA (Rosnące doświadczenie):
W grupie 25-34 lat wynagrodzenia wzrastają do około 7300-7600 złotych (84-87 procent średniej). Pracownicy w tej grupie posiadają 3-12 lat doświadczenia, osiągnęli specjalizację zawodową i często są promowani na stanowiska średniej kadry menadżerskiej. Wzrost wynagrodzeń w tej grupie wynosi około 20-25 procent w porównaniu do grupy 18-24 lat, co odzwierciedla znaczenie doświadczenia.
GRUPA WIEKOWA 35-44 LATA (Szczyt kariery):
Grupa 35-44 lat wykazuje medianę wynagrodzeń około 8400-8600 złotych (96-98 procent średniej krajowej). Pracownicy w tej grupie osiągnęli szczyty umiejętności zawodowych, zajmują stanowiska kierownicze i specjalistyczne, oraz posiadają znaczny kapitał społeczny w swoich branżach. Wynagrodzenia w tej grupie wzrastają o kolejne 15-20 procent w porównaniu do grupy 25-34 lat.
GRUPA WIEKOWA 45-54 LATA (Doświadczeni liderzy):
Pracownicy w wieku 45-54 lat zarabiali średnio około 8800-9000 złotych (powyżej 100 procent średniej krajowej). Grupa ta reprezentuje doświadczonych liderów biznesu, menedżerów, ekspertów i specjalistów z głęboką wiedzą sektorową. Wynagrodzenia na tym poziomie odzwierciedlają pełne wykorzystanie kapitału ludzkiego i doświadczenia.
GRUPA WIEKOWA 55+ LAT (Schyłek kariery):
Pracownicy powyżej 55 lat zarabiali średnio około 8300-8400 złotych. Spadek wynagrodzeń w stosunku do grupy 45-54 lat wynosi około 5-10 procent i może być spowodowany przejściem na stanowiska mniej intensywne, wcześniejszymi emeryturami, lub zmianą branży w związku z restrukturyzacją sektora.
Wynagrodzenia wzrastają między wiekami 18-54 lata o średnio 45-50 procent, co stanowi znaczący wzrost kapitału finansowego pracownika. Najszybszy wzrost wynagrodzeń następuje między 25-34 lat (przyrost 20-25%), gdy pracownik osiąga specjalizację. Po 45 roku życia wzrost wynagrodzenia spowalnia, a po 55 roku często zanika lub zmienia kierunek. Podatek od dochodów i składki społeczne zmniejszają netto wynagrodzenie, ale same wskaźniki brutto jasno pokazują wzór inwestycji w kapitał ludzki przez doświadczenie.
IV. EDUKACJA I KWALIFIKACJE
Poziom wykształcenia stanowi jeden z najsilniejszych predyktorów wynagrodzeń na rynku pracy. Dane zawarte w raporcie GUS wykazują wyraźny gradient wynagrodzeń w zależności od poziomu edukacji.
PRACOWNICY BEZ WYKSZTAŁCENIA ŚREDNIEGO:
Pracownicy z wykształceniem poniżej średniego (podstawowe lub gimnazjalne) zarabiali średnio około 5300-5600 złotych, co stanowiło 61-64 procent średniej krajowej. Grupa ta jest skoncentrowana w pracach fizycznych, służbie, pracach pomocniczych i rolnictwie. Wysokość wynagrodzeń bezpośrednio koreluje z wysokością minimalnego wynagrodzenia i braki perspektyw wzrostu.
PRACOWNICY Z WYKSZTAŁCENIEM ŚREDNIM:
Absolwenci liceum lub zasadniczej szkoły zawodowej zarabiali średnio około 6800-7100 złotych (78-81 procent średniej). Grupa ta stanowi largest segment rynku pracy i obejmuje pracowników w zawodach technicznych, handlu, usługach i produkcji. Wzrost wynagrodzeń w stosunku do grupy bez wykształcenia średniego wynosi około 20-30 procent, co odzwierciedla znaczenie nabycia umiejętności zawodowych.
PRACOWNICY Z WYŻSZYM WYKSZTAŁCENIEM (LICENCJAT):
Posiadacze dyplomu licencjata zarabiali średnio około 8300-8700 złotych (95-99 procent średniej). Absolwenci studiów licencjackich zajmują pozycje specjalistów, analityków, nauczycieli i menedżerów niższego szczebla. Wzrost wynagrodzeń w stosunku do grupy ze średnim wykształceniem wynosi około 20-35 procent.
PRACOWNICY Z WYŻSZYM WYKSZTAŁCENIEM (MAGISTER/DOKTOR):
Posiadacze dyplomu magisterskiego lub doktorskiego zarabiali średnio około 9800-11200 złotych (112-128 procent średniej krajowej). Grupa ta obejmuje profesjonalistów wysokiego poziomu w medycynie, prawie, inżynierii, naukach stosowanych i zarządzaniu. Wzrost wynagrodzeń w stosunku do licencjatów wynosi około 15-30 procent.
SPECJALIZACJE ZAWODOWE:
Pracownicy z certyfikatami zawodowymi i specjalizacjami w branżach deficytowych (energetyka, technologia, finanse, inżynieria) zarabiali średnio 20-40 procent więcej niż pracownicy bez certyfikacji. Polskie przedsiębiorstwa inwestują znacznie w szkolenia zawodowe i certyfikacje, a rynek pracy wynagradzał pracowników o specjalistycznych umiejętnościach wymiernymi wzrostami wynagrodzeń.
JĘZYKI OBCE I UMIEJĘTNOŚCI MIĘDZYNARODOWE:
Pracownicy posługujący się co najmniej jednym językiem obcym na poziomie Business English zarabiali średnio 15-25 procent więcej niż ich koledy bez takich umiejętności. Pracownicy znający 3 lub więcej języków zarabiali średnio 35-50 procent powyżej średniej krajowej. Umiejętności międzynarodowe znacznie zwiększają dostęp do pozycji w międzynarodowych korporacjach i sektorze IT.
EDUKACJA PERMANENTNA I RESKILLING:
Pracownicy, którzy podejmowali szkolenia zawodowe i kursy podnoszące kwalifikacje, wykazywali średni wzrost wynagrodzeń około 10-15 procent w roku następującym po ukończeniu szkolenia. Zjawisko to odzwierciedla rosnące znaczenie umiejętności w erze transformacji cyfrowej i konieczności ciągłego uczenia się na rynku pracy.
V. WNIOSKI I PERSPEKTYWY
Analiza rozkładu wynagrodzeń w Polsce w czerwcu 2025 roku ukazuje złożony obraz rynku pracy, w którym geografia, wiek, doświadczenie i edukacja stanowią główne wyznaczniki zarobków. Dysproporcje między regionami, grupami wiekowymi i poziomami edukacji wskazują na potrzebę polityk wspierających wyrównywanie szans edukacyjnych i zawodowych na terenie całej Polski. Utrzymanie tempa wzrostu wynagrodzeń (9,7 procent rok do roku) jest pozytywnym sygnałem dla stabilności makroekonomicznej, jednak nierówności pozostają znaczącym wyzwaniem dla społeczeństwa.
